انواع فيبرهاي عضلاني: آنها چيست و چگونه آنها را تربيت كنيم

انواع فيبرهاي عضلاني: آنها چيست و چگونه آنها را تربيت كنيم

ما آنها را آموزش مي دهيم. اما چقدر درباره آنها مي دانيم. و چگونه مي توانيم بفهميم چه نوع فيبرهاي عضلاني در ماهيچه اي كه تمرين مي كنيم داريم. با دانستن اينكه كدام عضله خاص داراي فيبرهاي عضلاني است ، مي توانيد از نوع تمرينات مورد نياز اين ماهيچه استفاده كنيد.

انواع ماهيچه ها

بافت ماهيچه اي ما از الياف (سلول) تشكيل شده است كه براي ايجاد نيروي فعال براي انقباض ماهيچه ما بسيار تخصصي هستند. بافت ماهيچه اي حركت ، حفظ وضعيت بدن و توليد گرما را فراهم مي كند. بر اساس برخي ويژگي هاي ساختاري و عملكردي ، بافت ماهيچه اي بدن ما به سه نوع قلبي ، صاف و اسكلتي طبقه بندي مي شود.

عضله قلب

بافت ماهيچه اي قلب قسمت اعظم ديواره قلب را تشكيل مي دهد. مانند بافت ماهيچه اي اسكلتي ، مخطط است. بر خلاف بافت ماهيچه اي اسكلتي ، انقباض آن معمولاً تحت كنترل آگاهانه نيست و به صورت غيرارادي طبقه بندي مي شود.

عضله صاف

بافت ماهيچه اي صاف در ديواره هاي ساختارهاي توخالي مانند عروق خوني ، معده ، روده ها و مثانه قرار دارد. فيبرهاي عضلات صاف معمولاً غير ارادي هستند و بدون خط (صاف) هستند. بافت ماهيچه اي صاف ، مانند بافت ماهيچه اي اسكلتي و قلبي ، مي تواند دچار هيپرتروفي (رشد) شود.

عضله اسكلتي

بافت ماهيچه اي اسكلتي به استخوان هاي ما متصل است. مخطط است ؛ يعني الياف (سلول ها) داراي نوارهاي متناوب (تيره) روشن و عمودي هستند كه عمود بر محورهاي طولاني الياف هستند. بافت ماهيچه اي اسكلتي را مي توان با كنترل آگاهانه (داوطلبانه) منقبض يا آرام كرد.

تمام فيبرهاي عضلاني اسكلتي از نظر ساختار يا عملكرد مشابه نيستند. به عنوان مثال ، رنگ فيبرهاي عضلاني اسكلتي بسته به محتواي ميوگلوبين متفاوت است (ميوگلوبين در بافت ماهيچه اي يافت مي شود ، جايي كه به اكسيژن متصل مي شود و به اكسيژن اضافي براي آزادسازي انرژي براي انقباضات عضلاني كمك مي كند.) فيبرهاي عضلاني اسكلتي با سرعت هاي متفاوتي منقبض مي شوند ، بسته به توانايي آنها براي تقسيم آدنوزين تري فسفات (ATP). الياف منقبض كننده سريعتر توانايي بيشتري براي تقسيم ATP دارند. علاوه بر اين ، فيبرهاي عضلاني اسكلتي با توجه به فرآيندهاي متابوليكي كه براي توليد ATP استفاده مي كنند ، متفاوت است. آنها همچنين از نظر شروع خستگي متفاوت هستند. بر اساس ويژگي هاي مختلف ساختاري و عملكردي ، الياف ماهيچه هاي اسكلتي به سه نوع تقسيم مي شوند: الياف نوع I ، الياف نوع II B و الياف نوع II A.

الياف نوع I

وبسايت مرواريد شهري نجات

اين الياف كه به آنها فيبرهاي آهسته يا انقباض آهني نيز گفته مي شود ، حاوي مقادير زيادي ميوگلوبين ، بسياري از ميتوكندري ها و مويرگ هاي خوني زيادي هستند. الياف نوع I قرمز هستند ، ATP را با سرعت كندي تقسيم مي كنند ، سرعت انقباض كمي دارند ، در برابر خستگي بسيار مقاوم هستند و ظرفيت بالايي براي توليد ATP توسط فرايندهاي متابوليكي اكسيداتيو دارند. چنين اليافي به تعداد زياد در ماهيچه هاي موضعي گردن يافت مي شوند.

الياف نوع II A

اين فيبرها كه به آن الياف سريع انقباض يا سريع اكسيداتيو نيز گفته مي شود ، حاوي مقادير بسيار زيادي ميوگلوبين ، ميتوكندري بسيار زياد و مويرگ هاي خوني بسيار زياد است. الياف نوع II A قرمز هستند ، ظرفيت بسيار بالايي براي توليد ATP توسط فرآيندهاي متابوليكي اكسيداتيو دارند ، ATP را با سرعت بسيار زيادي تقسيم مي كنند ، داراي سرعت انقباض سريع بوده و در برابر خستگي مقاوم هستند. چنين اليافي به ندرت در انسان يافت مي شود.

الياف نوع II B

اين الياف كه به آن الياف سريع انقباض يا گليكوليتيك سريع نيز گفته مي شود ، حاوي مقدار كمي ميوگلوبين ، ميتوكندري نسبتاً كمي ، مويرگ هاي خوني نسبتاً كمي و مقدار زيادي گليكوژن هستند. الياف نوع II B سفيد هستند ، براي توليد ATP با فرآيندهاي متابوليكي بي هوازي ، قادر به تامين فيبرهاي عضلاني اسكلتي به طور مداوم با ATP كافي نيستند ، به راحتي خسته مي شوند ، ATP را با سرعت سريع تقسيم مي كنند و داراي سرعت انقباض سريع هستند. چنين اليافي به تعداد زياد در عضلات بازوها يافت مي شوند.

منبع :